Με αφορμή την επανέκδοση του πρώτου μυθιστορήματος του Κώστα Μουρσελά, “Βαμμένα κόκκινα μαλλιά“, οι Εκδόσεις Πατάκη οργανώνουν στον ΙΑΝΟ ( ΣΤΑΔΙΟΥ 24) στις 3 Νοεμβρίου 2014 στις 21:00, μια συζήτηση του συγγραφέα με την κριτικό λογοτεχνίας Κατερίνα Σχινά με θέμα «Από το θέατρο στην πεζογραφία και από το χαρτί στην οθόνη».
Θα προβληθούν αποσπάσματα από την μεταφορά του μυθιστορήματος στην τηλεόραση , καθώς και από την εξαιρετικά επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά «Εκείνος κι εκείνος».
Θα διαβάσουν οι ηθοποιοί: Γιώργος Μιχαλακόπουλος και Χρύσα Σπηλιώτη.
Το 1989 ο Κώστας Μουρσελάς, ήδη διακεκριµένος θεατρικός συγγραφέας, εκδίδει τα «Βαµµένα κόκκινα µαλλιά», το πρώτο του µυθιστόρηµα, και µας συστήνει έναν από τους πιο αξιοµνηµόνευτους χαρακτήρες της ελληνικής λογοτεχνίας: Εµµανουήλ Ρετσίνας, ο επονοµαζόµενος Λούης, η µετενσάρκωση του Αλέξη Ζορµπά στη µεταπολεµική Αθήνα, ένας σχεδόν ωραίος, σχεδόν τεµπέλης, σχεδόν αγράµµατος, σχεδόν άθεος. Μαζί µε τον Κωνσταντίνο Μανολόπουλο, τον διανοούµενο, και την ωραία Μάρθα είναι οι ήρωες μιας ιστορίας πάνω στην οποία θα στηθεί η τοιχογραφίας μιας ολόκληρης εποχής.
[divider]
… ο κατεξευτελισµός της γυναίκας μέσα από την αφήγηση του Μουρσελά. Δεν είναι η στάση του συγγραφέα, είναι η στάση μιας σεξουαλικά πεινασμένης, λυσσασμένης αρσενικής γενιάς, πορνοδίαιτης και βωμολόχας, μιας γενιάς που έλιωσε τα πόδια της στις «μπουρδελότσαρκες» και που µόνο τη μάνα-γυναίκα σεβόταν…
Η σωτηρία αυτής της κοινωνίας ήταν αυτή η σχεδία βίου, το ξυλάρμενο σωσίβιο, το πιάσιμο της καλής, το βόλεμα ή το άρπαγμα της ευκαιρίας. Ένας λαός έρμαιος στον τυχοδιωκτισμό της πολιτικής, ελπίζοντας µόνο στη λαχειοφόρο τύχη και στο δυάρι µε λουτροκαµπινέ.
Κώστας Γεωργουσόπουλος, περ. «Η Λέξη», τεύχ. 112
Μου έτυχε να διαβάσω ωραία βιβλία, που όμως όταν ήµουν κουρασµένος µε νύσταζαν. Το βιβλίο αυτό του Μουρσελά, κάποιες φορές που το πήρα κουρασμένος και νυσταγμένος, µε ξενύσταζε. Φοβερό προσόν και απαραίτητο για ένα βιβλίο, όπου το πολυπρόσωπο της αφήγησης απαιτεί να διαβαστεί γρήγορα, αν ο αναγνώστης δεν θέλει να χαθεί μέσα στον κυκεώνα της αφήγησης και να ξεχάσει το who is who των ηρώων…
Μπάµπης Δερµιτζάκης, περ. «Έρευνα»
… σχεδόν όλες οι ηρωίδες καταλήγουν πόρνες, είτε αυθεντικές είτε στο «µπορντέλο της ζωής», πάντως εκδιδόμενες στο ανδρικό έλεος.
Μάρη Θεοδοσοπούλου, εφηµ. «Εποχή»
Tα Βαµµένα κόκκινα µαλλιά είναι ένα κλασικό πλέον μυθιστόρημα χαρακτήρων, ένα ψυχολογικό μυθιστόρημα µε στέρεη κοινωνική σκηνοθεσία και έντονο ερωτισµό.
Άρης Μαραγκόπουλος
… το χαρακτήρισαν (έχετε και µετράτε): αισθησιακό, ερεθιστικό, χυδαίο, προκλητικό, τρυφερό. Μέσα από τις σελίδες του –λένε– ξετυλίγεται μια πολύχρωμη τοιχογραφία της εποχής µας, από σύγχρονους Άµλετ, Ζορµπάδες, από αγιοποιημένα κοπρόσκυλα, αυνάνες, νυμφομανείς, αστούς, μικροαστούς, από πολλούς πρώην προλετάριους και πρώην ιδεολόγους, κάλπηδες, ξεφτίλες, καριερίστες… µια άλλη γεύση του πάντα σεμνού και μετρημένου Μουρσελά.
«Τα Νέα», Ωτοβλεψίες
Συναρπαστικό ανάγνωσμα. Το λογοτεχνικό γεγονός της χρονιάς, αλλά και ένα κατόρθωμα συνθετικής εργασίας που εγγράφεται αυτοδικαίως στην ιστορία της πεζογραφίας µας… µοιάζει µε πίνακα του Ιερώνυµου Μπος… Το βιβλίο του Μουρσελά δεν περιγράφεται. Διαβάζεται. Απολαµβάνεται. Αποκτήστε το.
Κώστας Σταµατίου, «Τα Νέα»
