ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ: Βαγγέλης Διαμαντής
Προτάσεις: Βαγγέλης Διαμάντης

DARK SHADOWS

Σκηνοθεσία: Τιμ Μπάρτον
Πρωταγωνιστούν: Τζόνι Ντεπ, Εύα Γκριν, Έλενα Μπόναμ Κάρτερ, Μισέλ Φάιφερ

Στα τέλη του 18ου αιώνα ο Μπαρνάμπας Κόλινς ένας μεγαλοαστός θα κάνει το λάθος να κάνει σχέση με μια μάγισσα. Όχι σαν την γαλανομάτα του Τόλη, αλλά από τις άλλες που ξαμολάνε κατάρες δεξιά και αριστερά.
Όταν θα ερωτευτεί μιαν άλλη, θα τον μετατρέψει σε βρικόλακα και θα τον κλείσει σε ένα φέρετρο για περίπου δυο αιώνες!
Όταν ξαναβγεί το ημερολόγιο θα γράφει 1972 και η προσαρμογή του, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό θα είναι λίγο δύσκολη.
Πιο εύκολα θα δεις να είναι χώρια ο Μπόλεκ με τον Λόλεκ, ο Άδωνις με την Ευγενίαα, ή ο Τζέφρι με το ποδηλατάκι του, παρά ο Μπάρτον με τον Ντεπ.
Έβδομη συνεργασία για τους δυο κολλητούς και τα πράγματα είναι τα ίδια με τις προηγούμενες Έξι. Απλά εξαιρετικά!
Με έναν Τζόνι Ντεπ να κάνει αυτό που ξέρει πιο καλά από τον καθένα, δηλαδή να υποδύεται έναν δυσλειτουργικό, απροσάρμοστο χαρακτήρα, που όμως γοητεύει όλο το περιβάλλον γύρω του με τις εκκεντρικότητες του και τον Τιμ Μπάρτον να αισθάνεται, όπως πάντα σαν στο σπίτι του μέσα σε όλη αυτή την γοτθική ατμόσφαιρα και πιο χαλαρός πια, το αποτέλεσμα ικανοποιεί στο έπακρο τους φαν του «λίγο διαφορετικού» και όχι μόνο.
Μεγάλο ατού της ταινίας είναι επίσης και ότι διαδραματίζεται στις αρχές του 70 πράγμα που προσδίδει στο όλο εγχείρημα την γλυκιά αφέλεια που αποπνέει αυτή η εποχή και φυσικά την υπέροχη μουσική της, με το «nights in white satin» να ανοίγει το φιλμ και τον Alice Cooper σε γκεστ εμφάνιση να τα σπάει!
Στους υπόλοιπους ρόλους απολαμβάνουμε πρώτα από όλα την Μισέλ Φάιφερ ύστερα από καιρό σε φιλμ και πολύ χαιρόμαστε για αυτό και την Εύα Γκριν, όπου αν αναρωτιέστε που την έχετε ξαναδεί, να σας θυμίσω πως έχει παίξει σίγουρα σε κάποιο από τα όνειρα σας. Μόνη μου ένσταση η τελική σκηνή όπου ενώ η ταινία ακολουθεί ένα χαμηλό προφίλ, στο φινάλε γίνεται ο κακός χαμός. Λιγότερη «επικούρα» ποτέ δεν έβλαψε.
Δείτε την ταινία αν σας άρεσε ο «Ψαλιδοχερης», ο «Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας», «Η Άλικη στην χώρα των θαυμάτων» και γενικά το Μπαρτονικό σύμπαν και η λίγο «φλου» θεώρηση των πραγμάτων από τον πάντα cool Τζόνι Ντεπ.
Γενικά είναι ότι πρέπει για τελευταία ταινία που μπορεί να δει κάποιος στο σινεμά, γιατί δυστυχώς όπως μας πληροφορούν τα κανάλια μετά τις εκλογές και άμα έχει νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχουμε γυρίσει στην δραχμή και το εισιτήριο τότε, με κάποιους πρόχειρους υπολογισμούς, θα κοστίζει γύρω στις 50.000 δρχ.
Εγώ έχω πειστεί πως η συνεργασία Σαμαρά – Ντόρας – Βενιζέλου θα κερδίσει και θα αποφύγουμε την καταστροφή. Έτσι κάναμε και όταν ήμασταν παιδιά και ερχόταν ένας καινούργιος στην γειτονιά που ήταν καλύτερος στο ποδόσφαιρο από όλους εμάς τους παλιούς. Μαζευόμασταν όλοι μαζί και τον φοβερίζαμε για να φύγει!
Αλάνθαστη τακτική!


Προηγούμενο άρθρο“ΘΕΜΑ ΠΡΩΤΟ”
Επόμενο άρθροΞεκάθαρη αλλοίωση και διαστρέβλωση της λαϊκής ετυμηγορίας η διεξαγωγή των εκλογών με βάση την απογραφή του 2001 και όχι του 2011

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.